មនុស្សយើងមានការវិវត្តន៍នៃសរីរាង្គឃានវិញ្ញាណមិនសូវល្អ។ ឃានវិញ្ញាណមិនសំខាន់ចំពោះជីវិតរបស់យើងដូចទៅនឹងសារសំខាន់ចំពោះសត្វនោះទេ ហើយវាច្រើនតែមកតាមក្រោយវិញ្ញាណផ្សេងៗ។ ចក្ខុវិញ្ញាណនិងសោតវិញ្ញាណ មានសារសំខាន់បំផុតចំពោះមនុស្សយើង បន្ទាប់មកគឺសារសំខាន់នៃការប៉ះពាល់និងជីវ្ហាវិញ្ញាណ ដែលសំខាន់ជាងឃានវិញ្ញាណ។ ប៉ុន្តែចុះបើអ្នកមានតែជីវ្ហាវិញ្ញាណ ប៉ុន្តែគ្មានឃានវិញ្ញាណ?
មនុស្សយើងអាចស្គាល់ក្លិនផ្សេងៗគ្នាបានដល់ទៅ ១០.០០០ក្លិន។ ចំណែកឯរសជាតិវិញ ត្រូវបានចាត់ចូលជា ៤ក្រុមគឺ៖ ផ្អែម, ប្រៃ, ជូរ និងល្វីង។ ៧៥ភាគរយនៃអ្វីដែលយើងដឹងថាជារសជាតិ បានមកពីឃានវិញ្ញាណ។ អាហារបានបញ្ចេញម៉ូលេគុលក្លិនដែលខួរក្បាលយើងស្គាល់។ ដូច្នេះវាមិនមែនជារឿងគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលនោះទេដែលអណ្តាតអ្នកបាត់បង់រសជាតិនៅពេលដែលអ្នកតឹងច្រមុះ៕
ហេតុអ្វីបានជាអណ្តាតបាត់បង់រសជាតិនៅពេលដែលអ្នកតឹងច្រមុះ?
