នៅពេលកែច្នៃត្រី មនុស្សគ្រប់គ្នា “ខ្លាច” ក្លិនឆ្អាប ដោយស្វែងរកវិធីបំបាត់ក្លិន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ៥ ផ្នែកនេះគឺជាកន្លែងដែលអ្នកត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេស។ ប្រសិនបើអ្នកមិនសម្អាតវាទេ ទោះជាបន្ថែមគ្រឿងទេសថ្លៃប៉ុណ្ណាក៏មិនមានរសជាតិឆ្ងាញ់ដែរ។
រំអិលនៅលើស្បែកត្រី
នេះគឺជាមូលហេតុចម្បងនៃត្រីដែលមានក្លិនឆ្អាបខ្លាំង។ វិធីជម្រះដំបូងគឺស្រកាត្រីចេញអោយអស់ រួចលាងទឹកចេញ។ បន្ទាប់មកទៀត ត្រូវប្រើកន្សែងស្ងួតជូតវាឱ្យបានច្រើនដង ការធ្វើបែបនេះច្រើនតែធ្វើឡើងនៅក្នុងភោជនីយដ្ឋាន ហើយចុងក្រោយត្រូវលាងសម្អាតវាដោយទឹកក្តៅ 70-80 ដឺក្រេ។ ជាទូទៅនៅពេលដែលជំហានទាំងនេះត្រូវបានបញ្ចប់ ទឹករំអិលនឹងត្រូវបានជម្រះ ក្លិនឆ្អាបរបស់ត្រីនឹងត្រូវបានកាត់បន្ថយជាងពាក់កណ្តាល។
ឆ្អឹងដើមក
នេះងាយរកណាស់ វាជាឆ្អឹងនៅខាងក្រោមមាត់ត្រី ពោលគឺឆ្អឹងដែលលាតសន្ធឹងជិតអណ្តាតត្រី។ ការជម្រះគឺសាមញ្ញណាស់ អ្នកអាចប្រើកន្ត្រៃកាត់វា ឬប្រើដៃរបស់អ្នកដើម្បីទាញវាចេញ។ ផ្នែកនេះមានក្លិនឆ្អាប ដែលគួរយកចេញមុនគេ។
ភ្នាសខ្មៅនៅក្នុងពោះត្រី
ភ្នាសខ្មៅនេះមានក្លិនឆ្អាប កខ្វក់ខ្លាំង ហើយក៏អាចបង្កើតរសជាតិល្វីងផងដែរ ភាពល្វីងនេះប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់រសជាតិត្រីពេលចម្អិនជាអាហារ។ ដូច្នេះព្យាយាមយកចេញឱ្យស្អាតតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ អ្នកគ្រាន់តែប្រើដៃ ឬកន្សែងជូតសម្អាតវា នោះការត្រដុសនឹងផ្តល់លទ្ធផលល្អជាង។
ឈាមកកនៅក្នុងត្រី
នេះគឺជាប្រភពនៃក្លិនឆ្អាបដែលតែងតែមាននៅក្នុងសាច់ផ្សេងៗ មិនមែនតែត្រីទេ។ ។ វិធីជម្រះជាមូលដ្ឋានបំផុតគឺត្រាំវាក្នុងទឹកដើម្បីឱ្យវារលាយ។ ចំពោះត្រី ចូរយកចិត្តទុកដាក់លើតំបន់នៅតាមឆ្អឹងខ្នង ដែលជាកន្លែងដែលមានកំណកឆ្អាបច្រើន។
សរីរាង្គក្នុងពោះត្រី
នៅពេលធ្វើត្រីជាបឋម បន្ថែមពីលើស្រកី និងស្រកាត្រី សរីរាង្គខាងក្នុងរបស់ត្រីមិនគួរត្រូវបានរក្សាទុកទេ ព្រោះវាមានផ្ទុកបាក់តេរី និងប៉ារ៉ាស៊ីតដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់។ សារធាតុនេះអាចបណ្តាលឱ្យហូរឈាម និងខូចខាតដល់សរីរាង្គមនុស្ស ជាពិសេសបំពង់តម្រងនោម។
ជាពិសេស ចៀសវាងទទួលទានទឹកប្រមាត់ត្រីជាដាច់ខាត ព្រោះផ្នែកនេះមានផ្ទុកសារធាតុពុល ដូចជាអាស៊ីត cholic និងអាស៊ីត hydrocyanic ជាដើម។
នៅក្នុងឱសថបូព៌ា ទឹកប្រមាត់ត្រីជាថ្នាំព្យាបាលភ្នែកក្រហម ឈឺទឹកប្រមាត់ រលាក ដំបៅ។ ប្រជាជនតែងតែប្រាប់គ្នាពីរបៀបទទួលទានទឹកប្រមាត់ត្រីដោយផ្ទាល់ ត្រាំក្នុងស្រា និងផឹកដើម្បីឱ្យភ្នែកភ្លឺ ជម្រះកំដៅ បន្សាបជាតិពុល និងធ្វើឱ្យសុខភាពប្រសើរឡើង។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកជំនាញផ្នែកវេជ្ជសាស្ដ្រណែនាំថា ការទទួលទានទឹកប្រមាត់ត្រីគឺងាយនឹងបង្កជាជាតិពុល ថែមទាំងគ្រោះថ្នាក់ដល់អាយុជីវិតទៀតផង ។
ចំពោះមនុស្សពេញវ័យ ទឹកប្រមាត់ពីរបីក្រាមអាចបណ្តាលឱ្យពុល។ មិនថាបរិភោគឆៅ ចម្អិន ឬត្រាំស្រាទេ សមាសធាតុពុលនៅក្នុងទឹកប្រមាត់របស់ត្រីនឹងមិនងាយបំផ្លាញឡើយ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយសារតែការយល់ច្រលំ មនុស្សជាច្រើនបានប្រើប្រាស់ផ្នែកនេះដើម្បីព្យាបាលជំងឺ រហូតឈានដល់ការពុល ឆ្លងមេរោគ ហូរឈាមស្រួចស្រាវ និងរហូតដល់ស្លាប់។ បច្ចុប្បន្ននេះមិនទាន់មានថ្នាំព្យាបាលការពុលដែលបណ្តាលមកពីការបរិភោគទឹកប្រមាត់ត្រីទេ ដូច្នេះអត្រាមរណភាពមានលើសពី ២០%៕
