ការគេងមិនគ្រប់ អាចនាំឱ្យសម្ពាធឈាមឡើងខ្ពស់ និងខ្សោយសរសៃឈាម។
បញ្ហានៃការគេង និងហានិភ័យនៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល
សាស្ត្រាចារ្យមួររូបដែលជំនាញផ្នែកដំណេក និងសរសៃប្រសាទនៅសាលាវេជ្ជសាស្ត្រ Feinberg (សាកលវិទ្យាល័យ Northwestern – សហរដ្ឋអាមេរិក) បាននិយាយថា ការគេងគ្មានគុណភាពអាចនាំឱ្យសម្ពាធឈាមកើនឡើង និងខ្សោយសរសៃឈាម។ ទាំងនេះគឺជាកត្តាហានិភ័យនៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។
ការគេងតិចពេក គេងឧស្សាហ៍ភ្លាក់ និងជំងឺនៃការគេងដូចជា ការគេងមិនដកដង្ហើម សុទ្ធតែអាចប៉ះពាល់ដល់សមត្ថភាពក្នុងការគ្រប់គ្រងការរំលាយអាហារ សម្ពាធឈាម និង ការរលាកនៅក្នុងខ្លួន។ កត្តាទាំងអស់នេះបង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។
អ្នកដែលគេងតិចជាង 5 ម៉ោង/យប់ មានហានិភ័យនៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល 3 ដងច្រើនជាងអ្នកដែលគេង 7 ម៉ោង/យប់។ ការគេង 7 ម៉ោង / យប់គឺជាពេលវេលាគេងអប្បបរមាដែលត្រូវបានណែនាំសម្រាប់មនុស្សពេញវ័យ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកដែលគេងជាមធ្យមលើសពី 9 ម៉ោង/យប់ មានហានិភ័យនៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលពីរដងបើធៀបនឹងមនុស្សដែលគេងតាមចំនួនដែលបានណែនាំ។ អ្វីដែលពិសេសនោះគឺថា លទ្ធផលនេះនៅតែជាការពិត ទោះបីជាអ្នកស្រាវជ្រាវបានកែសម្រួលកត្តាផ្សេងទៀតដែលអាចនាំឱ្យកើតជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល រួមទាំងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ការញៀនស្រា ការជក់បារី និងអសកម្មរាងកាយ។
ចំពោះការគេងមិនដកដង្ហើម អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានរកឃើញថា អ្នកដែលមានលក្ខណៈនេះ ងាយនឹងកើតជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល 3 ដងជាងអ្នកដែលមិនមាន។ ការស្រមុក អាចជាសញ្ញានៃការគេងមិនដកដង្ហើម (ជំងឺស្ទះដង្ហើម)។ អ្នកដែលស្រមុកគឺ 91% ងាយនឹងកើតជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ខណៈពេលដែលអ្នកស្រមុកទំនងជាមានជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលជិត 3 ដង ច្រើនជាងអ្នកដែលមិនមានរោគសញ្ញាទាំងនោះ។
លទ្ធផលស្រាវជ្រាវក៏បង្ហាញដែរថា អ្នកដែលគេងថ្ងៃ លើសពី ១ ម៉ោងគឺ ៨៨% ងាយនឹងកើតជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលជាងអ្នកមិនគេង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា ការគេងថ្ងៃតិចជាង 1 ម៉ោងមិនបង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលនោះទេ៕