ការគេងល្អគឺជាកត្តាសំខាន់សម្រាប់រាងកាយដែលមានសុខភាពល្អ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មិនមែនគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែដឹងទេថាទម្លាប់នៃការគេងដែលហាក់ដូចជាសាមញ្ញមួយចំនួនអាចជាមូលហេតុនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែម។
ការគេងមិនគ្រប់គ្រាន់ និងមិនស្កប់ស្កល់ អាចប៉ះពាល់ដោយផ្ទាល់ដល់ស្ថេរភាពនៃកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម។ ការសិក្សាជាច្រើនបានបង្ហាញថាការគេង និងជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធ។
ការគេងមិនលក់យូរអាចបណ្តាលឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរសរីរវិទ្យាដែលមិនចង់បាននៅក្នុងរាងកាយ។ នេះអាចធ្វើអោយប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទមានការកម្រើកខ្លាំង ដែលនាំឱ្យមានការកើនឡើងនៃការផលិតអរម៉ូនដូចជា epinephrine និង cortisol ក្នុងចំណោមអរម៉ូនដទៃទៀតដែលគ្រប់គ្រងជាតិស្ករក្នុងឈាម។ ជាលទ្ធផលភាពធន់នឹងអាំងស៊ុយលីនអាចលេចឡើង។ ប្រសិនបើស្ថានភាពនេះមិនត្រូវបានព្យាបាលទាន់ពេលទេ វាមានលទ្ធភាពវិវត្តទៅជាជំងឺទឹកនោមផ្អែម។
ទម្លាប់នៃការគេងមិនល្អអាចកាត់បន្ថយភាពប្រែប្រួលនៃអាំងស៊ុយលីន និងសមត្ថភាពក្នុងការដំណើរការជាតិស្ករ ដែលជះឥទ្ធិពលដោយផ្ទាល់ដល់សកម្មភាពរបស់កោសិកាបេតានៅក្នុងលំពែង និងការផលិតអាំងស៊ុយលីន។ លើសពីនេះ ទម្លាប់ទាំងនេះក៏អាចរំខានដល់ចង្វាក់ circadian នៃអរម៉ូនក្នុងរាងកាយ ដោយហេតុនេះនាំឱ្យកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមកើនឡើង។
ទម្លាប់ចូលគេងយឺត និងភ្ញាក់ពីគេងយឺត
ការសិក្សាជាច្រើនបានបង្ហាញថា បុគ្គលដែលមានទម្លាប់ចូលគេងយឺត និងភ្ញាក់ពីគេងជាប្រចាំ មានហានិភ័យនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែមដល់ទៅ 72% ជាងអ្នកដែលរក្សាទម្លាប់ចូលគេងលឿន និងក្រោកពីព្រលឹម។
គេងក្នុងបរិយាកាសដែលមានពន្លឺល្អ។
ការគេងក្នុងបរិយាកាសដែលមានពន្លឺភ្លឺច្បាស់មិនត្រឹមតែបង្កើនហានិភ័យនៃការវិវត្តទៅជាជំងឺទឹកនោមផ្អែមប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងធ្វើឱ្យអត្រាបេះដូងកើនឡើងភ្លាមៗដែលអាចជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់សុខភាពសរសៃឈាមបេះដូង។
សញ្ញាព្រមាននៃជំងឺទឹកនោមផ្អែមពេលគេង
-មាត់ស្ងួត និងមានអារម្មណ៍ស្រេកទឹក៖ អារម្មណ៍ស្រេកទឹកនៅពេលយប់អាចបង្ហាញថារាងកាយផលិតអាំងស៊ុយលីនមិនគ្រប់គ្រាន់ ដែលនាំឱ្យកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមឡើងខ្ពស់ និងប៉ះពាល់ដល់មុខងារតម្រងនោម។
-ភ្ញាក់ពីគេងញឹកញាប់នៅពេលយប់៖ កម្រិតអាំងស៊ុយលីនទាបអាចបណ្តាលឱ្យមានការកើនឡើងជាតិស្ករក្នុងឈាម ដែលនាំឱ្យអ្នកត្រូវបត់ជើងតូចច្រើនដងនៅពេលយប់។ ប្រសិនបើបាតុភូតនេះកើតឡើងជាបន្តបន្ទាប់ អ្នកគួរតែពិចារណាពីលទ្ធភាពនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែម។
-មានអារម្មណ៍អស់កម្លាំង៖ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមច្រើនតែពិបាកក្នុងការស្រូបយកជាតិស្ករពីអាហារ ដែលនាំឱ្យរាងកាយខ្វះថាមពល។ ពួកគេអាចនឹងមានអារម្មណ៍នឿយហត់ និងទន់ខ្សោយ ទោះបីជាបានគេងគ្រប់គ្រាន់ក៏ដោយ ជួនកាលអមដោយការស្រកទម្ងន់ខុសពីធម្មតា។
ដើម្បីការពារជំងឺទឹកនោមផ្អែម បន្ថែមពីលើការកែលម្អរបបអាហារប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក ត្រូវប្រាកដថាគេងឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ និងរក្សាទម្លាប់ចូលគេងឱ្យលឿន និងក្រោកពីព្រលឹម។
គន្លឹះដើម្បីកែលម្អគុណភាពនៃការគេង
-កំណត់ពេលវេលាកំណត់ដើម្បីចូលគេង និងក្រោកពីដំណេក៖ កំណត់កាលវិភាគនៃការគេងឱ្យច្បាស់លាស់ ដើម្បីជួយឱ្យរាងកាយរបស់អ្នកស៊ាំនឹងចង្វាក់ circadian ដោយហេតុនេះបង្កើតឱ្យមានអារម្មណ៍ងងុយគេងតាមធម្មជាតិ និងភ្ញាក់ពីគេងនៅពេលព្រឹកយ៉ាងងាយស្រួល។
-បង្កើតកន្លែងគេងដ៏ល្អ៖ បរិយាកាសគេងដ៏មានផាសុខភាព ស្ងប់ស្ងាត់ និងងងឹត ជួយបង្កើនគុណភាពនៃការគេង។ ត្រូវប្រាកដថាគ្រែមានផាសុកភាព សីតុណ្ហភាពក្នុងបន្ទប់គឺសមរម្យ ហើយសំឡេងរំខានត្រូវបានរក្សាទុកនៅអប្បបរមា។
-ជៀសវាងការប្រើឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកមុនពេលចូលគេង៖ ពន្លឺដែលបញ្ចេញចេញពីអេក្រង់ទូរស័ព្ទ និងកុំព្យូទ័រអាចរំខានដល់អ័រម៉ូន Melatonin ដែលជាអរម៉ូនចាំបាច់សម្រាប់ការគេង។ អ្នកគួរតែកំណត់ការប៉ះពាល់ជាមួយពួកគេយ៉ាងហោចណាស់ 30 នាទីមុនពេលចូលគេង។
-កំណត់ការផឹកកាហ្វេ និងអាល់កុលមុនពេលចូលគេង៖ ជាតិកាហ្វេអ៊ីន និងអាល់កុលអាចប៉ះពាល់អវិជ្ជមានដល់គុណភាពនៃការគេង។ ជៀសវាងការទទួលទានភេសជ្ជៈទាំងនេះនៅពេលល្ងាចសម្រាប់ការគេងឱ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅ។
-ហាត់ប្រាណឱ្យបានទៀងទាត់៖ លំហាត់ប្រាណមិនត្រឹមតែជួយឱ្យរាងកាយមានសុខភាពល្អប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជួយបង្កើនគុណភាពនៃការគេងទៀតផង។ រក្សាទម្លាប់ហាត់ប្រាណជាប្រចាំ ប៉ុន្តែចៀសវាងការធ្វើលំហាត់ប្រាណមុនពេលចូលគេង ដើម្បីកុំឱ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្ន៕